Heupartrose is een veelvoorkomende klacht. Het wordt ook wel slijtage van de heup genoemd en is meestal gerelateerd aan het ouder worden. Omdat het kraakbeen in het heupgewricht in kwaliteit afneemt, kan dit zorgen voor een verminderde schokdemping, bewegingsbeperking en pijnklachten. Met name ‘ochtendstijfheid’ wordt vaak gehoord.

De klacht zal niet overgaan, maar de fysiotherapeut kan helpen om het klachtenpatroon te verminderen en leren er beter mee om te gaan.

Is de heupartrose vergevorderd, dan zal een heupprothese (nieuw heupgewricht) geheel of gedeeltelijk nodig zijn.

Oorzaken zijn o.a.:

• Onderliggende ontstekingen in het lichaam. De ontstekingen zorgen voor een versnelde afbraak van kraakbeen.
• Aanleg of erfelijkheid.
• Chronische belasting door bijvoorbeeld topsport, werk of overgewicht.
• De bouw van het gewricht.

• Informeren en instrueren hoe om te gaan met heupartrose.
• Leefstijladvies: een gezonde leefstijl zorgt voor minder onderliggende ontstekingen en een gezond gewicht.
• Manuele handelingen: zoals gewrichttracties en mobilisaties. Dit zorgt voor meer beweeglijkheid, minder stijfheid en pijnklachten van het heupgewricht.
• Oefentherapie gericht op uithoudingsvermogen van omliggende structuren rondom de heup: dit zorgt voor meer beweeglijkheid en ontlasting van het gewricht.
• Gerichte massages van spieren rondom het heupgewricht. Ook kan dry needling helpen om de spieren soepel te houden.
• Losmaken van fascia-structuren rondom de heup. Fascia is een bindweefselvlies dat rondom de spieren, gewrichten en banden ligt. Dit zorgt voor een betere doorstroming en beweeglijkheid, en vermindering van pijnklachten.

Heupgerelateerde liesklachten zijn veel voorkomende klachten bij bijvoorbeeld voetballers en volleyballers. Spieren, die hun oorsprong in de heup (schaambeen) hebben, zijn vaak bij de klacht betrokken.

Oorzaken zijn o.a.:

• Overbelasting van de liesspieren.
• Verhoogde spierspanning van de liesspieren.
• Acute spierscheuren of -verrekkingen.
• Verkeerde stand van de heup en/of andere gewrichten in de bewegingsketen.
• Disbalans van spieren rondom de heup en andere spieren in de bewegingsketen.
• Bekkenscheefstand of beenlengteverschil. Wanneer een beenlengteverschil uit onderzoek naar voren komt, is het raadzaam contact op te nemen met een podotherapeut voor het aanmeten van steunzolen.

• Overbelasting van de liesspieren: Gerichte massagetechnieken om de overbelaste spieren tot rust te brengen
• Verhoogde spierspanning van de liesspieren: gerichte massagetechnieken, drukpunttechnieken en losmaken van fascia-structuren om spierspanning te verminderen.
• Acute spierscheuren of -verrekkingen: Aanleggen van een drainagetape om zo het herstelproces te bevorderen. Deze tape zorgt ervoor dat de zwelling sneller afneemt door afvoer naar het lymfesysteem. Geadviseerd wordt zo snel mogelijk na het ontstaan van de klacht de drainagetape aan te leggen voor het beste resultaat. Hierna wordt gestart met een oefenprogramma om zo snel mogelijk de heup weer te belasten en terug te keren naar sportspecifieke training.
• Verkeerde stand van de heup en/of andere gewrichten in de bewegingsketen: gerichte tracties en mobilisaties van de heup en omliggende gewrichten om zo de beweeglijkheid van de gehele bewegingsketen te optimaliseren. Dus ook de aangedane liesspieren.
• Disbalans van spieren rondom de heup en andere spieren in de bewegingsketen: Onderzoeken waar deze disbalans vandaan komt. Hierna gericht trainen om de disbalans op te heffen.
• Bekkenscheefstand: gerichte mobilisaties (druk uitoefenen) van gewrichten rondom het bekken en de lage rug zorgen voor een optimale bekkenstand. Hierdoor kunnen de spieren beter bewegen.

Bekkeninstabiliteit is een klacht die veel voorkomt bij vrouwen, tijdens of na de zwangerschap. Door aanmaak van zwangerschapshormonen worden de banden rondom het bekken rekbaarder. Dit is functioneel om de bevalling soepel te laten verlopen. Dit kan echter ook zorgen voor een instabiliteit tussen de verschillende bekkendelen. De klacht ontstaat soms tijdens de bevalling.

Bekkeninstabiliteit kan ook worden veroorzaakt door een ongeluk of sportblessure, waarbij de bekkenbanden scheuren of inscheuren.

Oorzaken zijn o.a.:

• Een verstoring in de belasting en belastbaarheid, ook wel een verstoring in de balans tussen rust en activiteit genoemd. Hierdoor ligt overbelasting van het bekkengebied op de loer.
• Blokkades van omliggende gewrichten zoals de lage rug en/of SI-gewricht.
• Instabiliteitklachten: het niet goed kunnen aansturen van diepliggende spieren, waardoor men onjuiste spieren gaat inzetten om stabiliteit te waarborgen.

• Een verstoring in de belasting en belastbaarheid: Informeren en instrueren om de balans tussen belasting en belastbaarheid te optimaliseren en het opstellen van een trainingsprogramma. Op deze manier wordt het bekkengebied sterker en minder snel overbelast. Ook kan tapen ervoor zorgen dat je beter beweegt en de belastbaarheid groter wordt.
• Blokkades van omliggende gewrichten: mobiliseren van gewrichten om zo de beweeglijkheid van de gehele bewegingsketen te laten toenemen. Dat kan zorgen voor pijndemping.
• Instabiliteitklachten: het opnieuw leren aanspannen en trainen van het uithoudingsvermogen van belangrijke diepe stabiliteitsspieren. Hierdoor zal de stabiliteit van het bekkengebied verbeteren.